30) TUTUNAMAYANLAR - OĞUZ ATAY

İletişim Yayınları

724 sayfa

Tutunamayanlar, çok uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı. Hakkında sayısız yazı, makale okudum. Çünkü Tutunamayanlar üzerinde ne kadar yazılıp çizilse de tükenmeyecek bir roman. Birikimli bir okuyucu istiyor…

Şu anda size bu kitabı anlatabilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim.*

Tutunamayanlar’ı iki aylık bir sürede okudum. Garip tesadüfler yaşadım. Arkadaşlarımla bugün konuştuğum konuları, ertesi gün okurken kitapta buldum…

İçinde Kafka’nın Dava’sından tutun da Goethe’nin Palto’suna, James Joyce’un Ulysses eserine kadar her şey var. İsa var. İroni, mizah, hiciv, imge var. Selim Işık, Turgut Özben var. Olric var. Aydın kesim var.

İyice anlayabilmek, içselleştirmek için tek sefer okumanın yetmeyeceği kanaatindeyim.

İşaretlediğim çok fazla cümle, paragraf var… Bazıları:

“Evinizde Türkçe bir şey kalmamıştı. Bana anlayış gösterecek yerde büfeyi gösterdin.”

“Kendini çözemeyen kişi, kendi dışında hiçbir sorunu çözemez.”

“Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim.”*

“Dünyaya bir daha gelişinde

Çocuk ve korkusuz yaşamak isterdi sürekli.

Büyümek, yalnız tutunanlara gerekli.”

“’Önce Kelime vardı,’ diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil. Kelimeden önce Yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti Yalnızlık.”

“Benim için bütün oyunlar, romanlar, hikayeler herkesin anladığından başka bir anlam taşıyor. Bütün hayat, bütün insanlık bu kitaplarda anlatıldı, bitirildi. Yeni bir şey yaşamak, yeni bir kitap tanımak oluyor benim için.”

“Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.”

“İnsan Kafka’yı okuyamazsa… bitiktir işi. Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.”

Not: İngilizce’ye de –sanıyorum ki bu yıl- Sevin Seydi tarafından çevrilmiş: The Disconnected

29) BENİM UZAK YILDIZIM - AMIE KAUFMAN & MEAGAN SPOONER (Starbound #1)

Go! Kitap

Çeviri: Ebru Sürmeli

519 sayfa

Benim Uzak Yıldızım, kapağını görüp çok beğendiğim ama sürekli ertelediğim bir kitaptı. Eylemcan kitabı edinince, ben de durur muyum, okudum hemen.

Orijinal adı These Broken Stars olan romanımız, aynı zamanda Go! Kitap’tan da okuduğum ilk kitap. Tasarımı ve mıknatıslı kapağıyla beni kendine çekti. :D

Benim Uzak Yıldızım, bilim kurgu – fantastik – aşk temalarında, young adult bir roman. Olaylar uzayda geçiyor, Titanic’in ekstra modern hali İkarus adında uzay gemimiz bile var!

Ayrıca ben Binbaşı Merendsen’ı çok sevdim…

Kitabın sonu konusunda bazı çekincelerim olsa da, beğenerek okudum. Çok akıcıydı. Eğer uzay’lı gezegenli hikayeleri seviyorsanız, Benim Uzak Yıldızım’a şans verebilirsiniz.

Eylemcan'a tekrar teşekkür ediyorum :D

Not: Spoiler yemek istemiyorsanız, arka kapağı okumanızı tavsiye etmem, konuyu biraz fazla detaylıca anlatmış.

“Sevdiğiniz birinin etrafında dolanıyorsa, ölümün adını anmazsınız. Azrail’in dikkatini çekmeyi istemezsiniz.”

“İnsan sonunda kendini bekleyen şeyi bilerek, nasıl tekrar yaşar?”

28) GERÇEK HESAP BU! - NEJAT İŞLER

Can Yayınları

182 sayfa

 

Nejat İşler’i severim.

Tüm dizi ve filmlerini izlemedim, o kadar iddialı değilim ama oyunculuğunu özellikle de sesini etkileyici buluyorum.

Gerçek Hesap Bu şöyle bir kitap: Nejat İşler’le karşılıklı oturmuşsunuz, laf lafı açmış sıra onun anılarına gelmiş, o anlıyor siz dinliyorsunuz. 

Samimi bir anlatı kitabıydı, akıcıydı, kısa zamanda bitti. Behzat Ç ve Kaybedenler Kulübü başlıklarıyla karşılaşmak da ayrı sevindirdi.

Daha ‘derin’ anılar bekleyenler için hayal kırıklığı olabilir ama ben keyifle okudum.

“Acılar yaşanmadan değeri anlaşılmıyor galiba…”

“Ben insanlığımdan sorumluyum önce, mesleğim sonra gelir.”

“Bu memlekette kadın olmak bizatihi devrimci bir durum.”

“Mekanların ruhunu insanlar belirliyor gibi gelir bana hep. Şahane bir yerde rahatım kaçar bazen, bazen de boktan gözüken bir yerde mükemmel hissederim kendimi.”

“Garip, kendi içinde bir hikayesi olan, birazdan intihar etme ihtimali bulunan insanlardık.”

27) SESSİZLİĞİN MÜZİĞİ - PATRICK ROTHFUSS

İthaki Yayınları

Çeviri: Cihan Karamancı

179 sayfa

Sessizliğin Müziği’ni, Kralkatili Güncesi’nin yan kitabı olarak tanımlayabilirim. Serideki karakterlerden biri olan Auri’yi konu alıyor.

Kitabın başında Patrick Rothfuss bizi bu hikayenin “farklı” olduğu konusunda uyarıyor. Kvothe’nin öyküsünün devamını arıyorsak onu burada bulamayacakmışız.

Baştaki uyarıyı okumama rağmen ben bu hataya düştüm sanırım, çünkü diğer iki kitapla karşılaştırırsak bu hikaye başka bir yazara ait olabilir gibi. Kralkatili’ndeki o akıcılık, elinden bırakamama hali, merak vs. yok.

Sessizliğin Müziği’nde çok sevdiğim Auri’nin sırlarının aydınlanacağını düşünmüştüm ama Auri hala gizemini koruyor. Kitapta kendisinin 6 gününü okuyoruz. Mutsuz olan eşyaların yerini değiştiriyor, Şeyaltı’nda geziyor.

Kitap 179 sayfa ama okumam gereğinden uzun sürdü. Durağan ilerliyor. Buna rağmen içindeki çizimlerin çok güzel olduğunu belirtmek isterim.

Kralkatili serisini okumamışlar için Sessizliğin Müziği karışık bir kitap olacaktır, seriyi okuyup ardından Sessizliğin Müziği ile devam etmek daha iyi bir fikir olabilir.

Keyifli okumalar. 😇

“Doğruluk ile doğru olmasını dilediğimiz şey arasında bir fark vardır.”

“Bazı günler kurşun gibi üstünüze çöküverirdi. Bazıları kediler kadar vefasız olurdu ve teselliye ihtiyaç duyduğunuzda kaçıp giderdi. Daha sonra onları istemediğinizde de geri gelip başınıza musallat olurlar ve soluğunuzu çalarlardı.”

26) SOĞUK KAZI - BİRHAN KESKİN

Metis Yayınları

63

Soğuk Kazı’yla Birhan Keskin’in tüm kitaplarını okumuş olmanın hüznünü yaşıyorum. Şöyle ki, kalbinizde ince bir sızı hissedersiniz, göz ardı edilebilse de yine de orda olduğunu bilirsiniz.

Neden hüzün sorusu akla gelebilir, sevdiğin şairin tüm kitaplarını okuyunca mutlu olmak gerekmez mi? Bazı kitaplar var ki, hiç bitmesin istenir. Öyle şair ve yazarlar var ki, ruhunuza dokunur ve tekrar tekrar okunur.

Benim için Birhan Keskin böyle biri.

Soğuk Kazı’yla Metin Altıok Şiir Ödülü’nü almış.

Kitapta Jospi, Eski Avluda, Mimber, Depozit ve daha adını yazamadığım, sevdiğim güzel şiirler var.

Tarihi sırasına göre Birhan Keskin kitapları, yorumlarım için üzerine tıklayabilirsiniz:

Kim Bağışlayacak Beni, 2005

Ba, 2005

Y'ol, 2006

Soğuk Kazı, 2010

Fakir Kene, 2016*

*Geçen sene okuyup, bloga yazmayı unutmuşum. Sevmiştim, sevilmez mi hiç…

Birhan Keskin’in yeni şiirleri için beklemedeyim, keyifli okumalar. :)

“İçimi açtım sana

İçini açmak için.”

***

“Dünyanın acısı benden yırtılmış,

Onca kesik yol içimde, onca harita.

Ağrıyla soğuklukla sustum, dönülmezdi

Dönülmez, üstüm başım buz iğnesi.”

***

“Naylonlara bezlere sarmışlar, büyümeden

Büyümeden allahım bakamam,

bakamam onlara… onlar mermiden,,,

Bu çocuklar korrrrrrrrkunç

Vurulmuş allahım.

İnsan; insan ne ki,

Şeytanın bacağı kırık kalıyor

İnsan derken.”

Yaşamdan Kareler / Büyükada : Hatırla Sevgili

Baharda adalara gitmeyi herkes sever, kabul ediyorum ama ben bir başka seviyorum. Ada’ya gitmek bir tutku gibi bende; yaz, kış fark etmiyor.

İstediğim kadar gidemiyorum, planlarım sürekli engellere takılıyor. Yine de gittiğimde mutlu oluyorum.

Bu sabah, Bilge ve ben, saat 7’de yola çıktık ve 8 vapuruna yetiştik. Planımız, Hatırla Sevgili dizisindeki Yasemin -Beren Saat- ve Ahmet’in -Cansel Elçin- evlerini görmekti.

Hatırla Sevgili, 1960-70’leri anlatan bir dönem dizisi ve bence en iyi yerli dizilerden biri. Necdet -Okan Yalabık- karakterini de çok sevdiğimi belirteyim. Eğer izlememişseniz, tavsiye ederim.

Aşağı yukarı 1,5 saat süren yolculuğun ardından Büyükada’ya adımımızı attık. Çok kalabalık değildi ki ben adayı böyle severim.

Haritamızı açarak yola koyulduk. Yer-yön duygum pek olmadığından, harita okumayı Bilge’ye bıraktım. 😏

Eğer köşkleri görmek isterseniz, Çankaya Caddesi’nde ikisini de karşı karşıya görebilirsiniz. Ayrıca köşklere giderken Mizzi Köşkü’nün de yanından geçiyorsunuz, şu an restorasyonda. Ada’ya ilk geldiğimde, satılık olarak gördüğüm ve benimsediğim köşk olur kendileri. 😜

Con Paşa Köşkü

Con Paşa Köşkü olarak bilinen, benimse Ahmetlerin evi olarak bildiğim yapı 1880 tarihinde Con Paşa tarafından yaptırılmış. Con Paşa, yöneticisi olduğu İdare-i Mahsusa ilk Kadıköy – Adalar seferlerini başlatmış.

Yalman Köşkü

Yalman Köşkü yani Yaseminlerin evi, Ahmet Emin Yalman’ın köşküymüş. Kendisi başarılı ve ödüllü bir gazeteci. Ayrıca Hatırla Sevgili'de, iç çekimlerde Meziki Köşkü kullanılmış.

Yasemin Sokağı 

Köşklerin ardından, bir kahve ve atıştırma molası verdik. Yeşillik, ağaçlık bir yere gitme kararıyla, yukarıya tırmanmaya başladık.

Rastgele yürüdüğümüz yol, aslında yetimhane güzergahına gidiyormuş. Biraz çimlere yatıp, dinlenip tekrar yetimhaneye devam edelim diye konuştuk. Papatyaların güzelliğine de dayanamamış olabiliriz.

O esnada ben de her “köpek var” yazan yerde, köpek olmadığını düşündüğümü Bilge’ye söylüyordum. O da köpeklerden korkuyor dolayısıyla laf lafı açtı. Biz anılarımızı didiklerken, arkamızdaki bayırda iri bir köpek havlamaya başlamaz mı?

Adalardan, köpeklerle ilgili bir atraksiyon yaşamadan dönemiyorum arkadaşlar. Heybeliada’da da peşimize takılmışlardı. Bu kez, olağünüstü bir hızla eşyalarımızı alıp, uçar adımlarla aşağı yürümeye başladık. Ben de aynı zamanda “canım kedileeeer” diye kendi kendime mırıldanıyorum.

Ada kedileri

Aşağıdaki yola vardık, bilin bakalım o da ne? Alman kurduna benzer bir köpek kenarda yatıyor. Geriye gitsek havlayan, ileri gitsek bu. Ne yapsak da bu zorlu durumdan kurtulsak derken, bir kedi –mucize kedi- köpeğin yanından rahatlıkla geçti. Biz de kediye dokunmayan, bizi de tınlamaz düşüncesiyle ilerlemeyi başardık.

Ada merkezine dönünce, bu olayın üstüne bir güzel midye tava ve kokoreç yedik. –balıksevmeyengiller- İstanbul’a giden vapuru bekledik.

Kaymakamlık

Böylece ada anılarımıza bir yenisini eklemiş olduk.

Son olarak, siz siz olun, adaya giderken güneş kreminizi sürmeyi unutmayın, yoksa benim gibi kızarmış yüzünüze aynada içiniz acıyarak bakarsınız. 

25) KARA CADI - NORA ROBERTS (The Cousins O'Dwyer Triology #1)

Epsilon Yayınları

Çeviri: Nil Bosna

424 sayfa

Uzun zamandır Nora Roberts okumamıştım. Sezonu Kara Cadı’yla açtım.

Kara Cadı, üçlemenin ilk kitabı. 1263 yılında geçen bir olayla başlayıp, günümüze ilerliyor ve kitap o ‘olay’ üzerine kurulu.

Kara Cadı fantastik-aşk kategorisine girse de, aşkın ağır bastığını söylemeliyim.

Bir süredir güzel çerezlikler okumuyordum, bu yüzden Kara Cadı’yı vize haftama rağmen kısa sürede bitirdim. Oldukça akıcı, bir tutam sevdalı, biraz büyülü…

Nora Roberts’ın en çok Ölüm serisini seviyorum, Kara Cadı Eve Dallas’ın gölgesinde kalsa da yine severek okudum.

Güncel sorunlardan uzaklaşmak için iyi bir adres Kara Cadı. Keyifli okumalar.. 💙

“Özgeçmişler sadece kağıt üzerindeki kelimelerdir, öyle değil mi? İşi onlar yapmaz.” /102

“Fin, aşkın insanı dilim dilim ettiğini ve görünürde hiç yara izi bırakmadığını gayet iyi bilirdi.”

24) SİSİFOS SÖYLENİ - ALBERT CAMUS

Can Yayınları

Çeviri: Tahsin Yücel

159 sayfa

Sisifos Söyleni, Albert Camus’nun intihar hakkında yazdığı yazılarını içeren bir deneme kitabı ve yazarın okuduğum ilk eseri.

Denemelerde ‘absürd’ insanın yaşamı, ölüm, mutsuzluk ve umut varoluşçu bir çizgide sorgulanıyor.

“Hayatın anlamsızlığı karşısında ne yapmamız gerekir? Bunu fark edince intihar mı etmeli yoksa baş mı kaldırmalı?” gibi düşünceleriniz varsa, cevabını ve daha çeşitli soruları kitapta bulabilirsiniz.

Sisifos Söyleni kısa bir kitap gibi görünse de kolay okunabilecek bir eser değil. Tahsin Yücel çevirisi de anlamayı zorlaştırmış. “Absürd” kelimesini ‘uyumsuz’ olarak çevirmesinden tutun, sözlükte anlamı olmayan kelimeler kullanmasına kadar, okurun sabrı sınanmış. Tahsin Yücel'in kendi kitapları nasıldır, yaptığı edebiyatı bilmiyorum ama çevirisinden hoşlanmadığımı söyleyebilirim.  Bildiğim kadarıyla Sisifos Söyleni’nin başka çevirisi de yok.

Çeviriyi okuyup anlamak, Ferhat’ın dağları delmesi gibi bir olay olsa da, o dağı deldim! İyi ki okudum! Yine de felsefe okumak isteyenlerin, ilgisini çekenlerin önüne dağ koymak niye? 

Camus okumaya Yabancı’yla devam etmek istiyorum, araştırdığım kadarıyla denemelerin roman haliymiş.

Keyifli okumalar. 😉

“Kendini öldürmek, bir anlamda, melodramlarda olduğu gibi içindekini söylemektir. Yaşamın bizi aştığını ya da yaşamayı anlamadığımızı söylemektir.”

“Büyük duygular evrenlerini kendileriyle birlikte dolaştırırlar, görkemli ya da düşkün.”

“Tüm büyük eylemlerin, tüm büyük düşüncelerin önemsiz bir başlangıcı vardır. Büyük yapıtlar çoğu kez bir sokağın dönemecinde ya da bir lokantanın kapısında doğar.”

“Bu dünyayı bana bir imgeyle açıklıyorsunuz. O zaman dönüp dolaşıp şiire geldiğinizi anlıyorum…”

“Sevmekle iş bitseydi, her şey fazlasıyla basit olurdu.”

“Bir insan söylediği şeylerden çok söyleyemedikleriyle insandır. Söyleyemeyeceğim çok şey var.”

“Dünya apaçık olsaydı, sanat olmazdı.”

23) PULBİBER MAHALLESİ - DİDEM MADAK

Metis Yayınları

113 sayfa

Didem Madak’ın son şiir kitabı Pulbiber Mahallesi. Böylelikle tüm şiirlerini okumuştum oldum.

Üçüzler arasında sevgi sıralaması yaparsam:

1)Ah’lar Ağacı

2)Grapon Kağıtları

3)Pulbiber Mahallesi

Madak’ın şiirlerini genel olarak beğeniyorum ama bir kısmını çılgınca severken bir kısmını arkaplanda bırakabiliyorum.

Bu kitapta hoşuma giden şiirler Pulbiber Mahallesi Tarihi ve Hatalı Teşbihler oldu.

Keyifli okumalar. :)

Üçüzler :)

“Beklemek üzerine felsefe kitabıydık”

“Kelimeler birer birer ölüyor,

Kalem büyüsünü kaybediyor”

“Bir aydınlanma ruhu içinde felaket yalnızdık.”

“2.75 miyoptum ve çizdirmeye de hiç niyetim yoktu.

Göz görmeyince gönül kanatlanırdı insanlığa doğru.”

“Bir mektup falan yazsam sana…

Kalbine mektup yazamıyor insan”