![]() |
7
Notos Kitap
85 sayfa
|
Füruzan daha önce hiç okumamıştım. Eylemcan’ın bana tavsiye
ettiği, okumaya niyetlenip yine ertelediğim bir yazardı.
Hata etmişim. Ertelemeyin. Üşengeç olmayın.
Okulun Şehir ve Toplum kulübü Türk Edebiyatını Tanımak başlığı
altında yazarlar davet ediyormuş. Benim de bundan haberim, arkadaşım afişini
gönderince oldu. 27 Şubat’ta gelecek olan konuk ise Füruzan’dı.
Eylemcan sever diye düşünüp ona attım ama dersleriyle çakıştığı
için gelemedi, bana “Kesin git” dedi. Ben de hiç kitabını okumadım diye
mıyıklandım ve sonra Haraç’a başladım.
Haraç aslında Parasız Yatılı kitabının son hikayesi ama ben ayrı
basımını okudum.
Kitap, çocukken bir konağa hizmet etsin diye verilen Servet’in
hayatını konu alıyor. Konaktaki hayatı, konaktan sonraki hayatı, topluma
adaptasyon süreci… Yürek burkucu bir öykü ama yazarın kalemi sayesinde acıdan
kendinizi yerden yere vurmuyorsunuz. Yine de o hikaye kalbinize oturuyor.
Sonuç olarak efem –kitaptan esinti- 27 Şubat saat 5’de Edebiyat
Fakültesi Kurul Odası’nda Cansu ile yerimizi almıştık. (Çevremde kitap okuyan
insanlar olunca çok mutlu olduğumu biliyor muydunuz? O zaman buradan Cansu’ya
not: darısı diğer güzel etkinliklere ve kitaplara :D) Etkinliğin konusu Füruzan
ile Türk Edebiyatını Tanımak: İstanbul, Hayat ve Edebiyat idi.
Yazar öncelikle İstanbul’daki çocukluğundan, anılarından ve
sevdiği yazarlardan bahsetti. Ardından soru cevap şeklinde ilerledi. Gelen
soruların çok saçma olduğunu belirtmek istiyorum.
Kitapların imzalanmasıyla etkinlik son buldu. Biz de biraz
Edebiyat Fakültesi’nin içinde gezindik. Eskiliğine, yaşanmışlığına hayran
olmamak elde değil. Amfilerinin adları bile insanı heyecanlandırmak için
yeterli: Fuat Köprülü, Yahya Kemal, Ziya Gökalp… (Acaba Edebiyat Fakültesi’nde
daha mı çok zaman geçirsek Cansu hııı?)
“Efem, Allah’ın kullarını
beş parmak gibi ayrı yarattığını hepimiz biliriz. Güzellik geçicidir. Kalıcı
olan çalışkanlık, iyi huy, dürüstlüktür, di mi efem?”
“Düşünmüştüm, doğruydu;
çirkindim, köylüydüm.
Belki de köylülüğümden
çirkindim.”
“İnsan ömrü bir rüya, göz
açıp kapayıncaya bitiveriyor.”