HASTALIK - ONUR GÜRLEYEN

1

NotaBene Yayınları

228 sayfa

Türk yazarlardan okuduğum distopyalar bir elin parmaklarını geçmez. Hastalık’da bu kitaplardan biri.

Öncelikle bir distopyada Türk isimleri okumak hoşuma gitti. Keşke daha çok yazılsa çünkü edebiyat yazıldıkça gelişiyor ve güzelleşiyor… İsimlerden bahsetmişken, kitaptaki kahramanlardan çoğunun adı üç harfli: Ata, Ali, Ece, Ulu, Efe… Belli bir anlamı var mı diye sormadan edemedim.

Kitap, ‘hastalık’ süreciyle değişim geçiren insanları ve bu duruma karşı koymaya çalışan halkı konu alıyor. Çabuk okunmasına rağmen distopik romana göre durağan olduğunu düşünüyorum. Merak unsuru çok yoktu hatta kitabın sonunda sorularımın cevabını da alamadım.

Dikkatimi çeken diğer nokta hayatta kalma mücadelesi içindeyken bile ana karakterimizin kızlara bakabilmesi oldu. Böyle bir durumda kızları düşünmek yerine, yemek depolamak daha mantıklı olurdu sanki. Yiyecekleri azalana kadar doğanın verimliliği akıllarına gelmedi ve bu da bana garip geldi.

Dediğim gibi distopik romanlarda ilerleyecek yolumuz var ama ne kadar çok yazılır ve okunursa, bu türün o kadar gelişeceğini düşünüyorum.

“İnsan korkmalı, sizi büyük işler yapmaya sevk eden şey budur. Ancak gerçekten korkabiliyorsanız gerçek cesareti gösterebilirsiniz. Değişimden korkuyorsanız da gerçek acıyı yaşayabilirsiniz!”

“Bombalar şehirleri yerle bir etse de, insanlar savaşıp birbirlerini kıyasıya öldürseler de, kediler daima sokaklarsa geziyordu.”

“Her zaman kitaplar okuyucusunun onlardan alabildiği kadar vardırlar ve insan yaşlandıkça bambaşka birisi olabilirdi.”