ELVEDA GÜZEL VATANIM - AHMET ÜMİT

12
Everest Yayınları

712 sayfa

“Bizler rüzgarlı insanlarız Şehsuvar. Ruhumuz fırtınalarla dolu…”

Uzun zamandır Ahmet Ümit okumamıştım. Yazarın tüm kitaplarını okuyan, takip eden, yenisini bekleyen hayranlarından değilim. Aslında sadece iki tanesini okudum: Patasana ve Sultanı Öldürmek.

Elveda Güzel Vatanım’ı okumak da aklımda yoktu ama annem alınca dayanamadım, başladım.

Kitabın gözümdeki ilk artısı mektuplardan oluşmasıydı. Blogumu takip edenler mektup türünü sevdiğimi bilirler.

Bu mektuplar ‘Müslüman’ Şehsuvar Sami tarafından ‘Yahudi’ Ester’e yazılmış ve Osmanlı’nın çöküş dönemi ile Cumhuriyet’in ilk yıllarını kapsıyor. İttihat ve Terakki hakkında da yoğun bilgi barındıran kitap, geniş bir kaynakça içeriyor. Yine de bir roman olduğunu, bilgilerin uyarlanıp, yazarın bakış açısından aktarıldığını unutmamak gerekir.

Dönem romanı olması göz korkutmasın, dili ağır değil. Aralara Osmanlıca kelimeler serpiştirilmiş olsa da kitabın arkasındaki sözlüğe gerek olmadığını söyleyebilirim.

Elveda Güzel Vatanım kalınlığından da anlaşılabileceği gibi aşk, milliyetçilik, din, doğu-batı, arkadaşlık, savaş benzeri birçok konuya değinmiş. Bazı yerler uzatılmıştı ama beni çok rahatsız etmedi.

Kitabı okurken beklentim olmadığımdan dolayı belki de, kitabı beğendim. Ester’in fikirlerini sevdim. Şehsuvar Sami’yi sempatik buldum.

Okuduğum için memnunum.

“İnsan, tarihin rüzgarı karşısında okyanusa düşmüş bir ceviz kabuğu gibidir. Ne kadar şuurlu davranmaya çalışırsa çalışsın, kaderi dalgaların insafına kalmıştır.”

“Hayatın en güzel bencilliğidir aşk.”

“İktidarı değiştirmek zordur ama daha zoru kültürü değiştirmektir…”

“Günler o kadar zor, siyaset o kadar çirkefleşti ki, bu hayat, her an içimizdeki şairi öldürebilir.”

“Ahlaktan yoksun bir iktidar makamı, ya hırsız yapar insanı ya soysuz.”

“Herkesin aynı yalana inanıyor olması, onu hakikat yapmaz. Bunlar zavallı. Başlarına gelecek felaketin farkında olmayan alık taifesi.”