NİJURA: ELF TACININ VARİSİ - JENNY-MAI NUYEN

Nijura’yı kapağı için almıştım, itiraf ediyorum. 2-3 yıl önceydi. Kapağını görüp vurulmuştum. Okumayı geciktirmemin de sebebi bu sanırım. İçinin kapağı kadar güzel olmayabileceği düşüncesi.

2015’e geldiğimizde kapak hala güzeldi benim için, ama mükemmel değildi. Okuma zamanım gelmişti.

Yazar, genç yaşlarında yazmış kitabımızı. Ha, şimdi çok mu yaşlı diyeceksiniz. Hayır, yazarımız 88’li.

Yazarın yaşına bakarak amatör bir kitap olacağını düşünmüştüm ama hayal gücü fiziksel olgulardan farklı işliyor.

Orta Dünya hakkında çok fikrim olmasa da, yazarımızın Tolkien’den etkilendiğini düşünüyorum.

Kitap elfler ve insanlar arasında geçiyor. Büyülü taçlar, krallar, kraliçeler, savaşçılar, hırsızlar ne ararsanız mevcut.

Ana karakterimiz Nill, yarı elf ve yarı insan. Melez karakterleri genellikle severim. Yine de insanların duyarsızlığına karşı, elflerin yanındayım.

Kitap boyunca elflerin doğayla olan ilişkisine hayran kaldım. Büyüyünce ben de elf olacağım.

Favori karakterim Elf prensi Kaveh’ti.

Oldukça rahat okunuyor. Sonu dışında, kitabı sevdim.

“Kızlar akıllı ve hırslıdır, hayal ederler ve arzuları vardır, gerektiğinde çalışırlar, savaşırlar, nefret ederler ve aşık olurlar…”

“Biz ölümlüler alevlerden çıkan kıvılcımlar gibiyiz. Kalplerimiz dünyanın karanlığında parlar ama göz açıp kapayıncaya dek… …yok oluruz.”

“Ruhumuzda kılıç ve oklarla savunmak zorunda olmadığımız bir dünya var çünkü hiç kimse onu bizden alamaz.”