PİRENELER'DEKİ ŞATO - JOSTEIN GAARDER

12

Pan Yayıncılık

Çeviri: Dilek Carelius

200 sayfa

Sevgili Pireneler’deki Şato,

Seni nasıl aradığımı biliyor musun? Pek sevdiğim yazarın okumak istediğim bir kitabıydın. O zamanlar basımın olmadığı için sahaf festivallerinde hep seni sordum. Olumsuz cevaplar beni üzmüştü.

Bu yaz Ankara’da tesadüf eseri seni buldum. Dost Kitabevi’nin içinde alınmayı bekliyordun.

Elimde olmayan sebeplerden dolayı sana başlamam geç oldu ama ilk satırlarını okurken çok sevinçliydim.

30 yıl önce birlikte olan Steinn ve Solrun’un tesadüfi bir şekilde karşılaşması ve mailleşmelerini anlatırken aynı zamanda da bu karşılaşmanın tesadüf olup olmadığı, her şeyin akılla açıklanıp açıklanmayacağı gibi konularda düşündürdün.

Adın Rene Magritte’in tablosundan geliyor ve bunu kitabı okurken öğrendim.

Üzülerek belirtiyorum ki ilk yarın zaman zaman sıkıcıydı ve klişeler vardı. Yine de tanrıya inanan ve inanmayan iki insanın mailleşmeleri enteresandı. İkinci kısmını ise daha beğenerek okudum ve sonun şaşırtıcıydı.

Sonuç olarak favorilerime giremedin ama seni bulup okuduğum için mutluyum.

“Araya mesafe girse bile iki insanın birbirine hala yakın olabileceğini iddia eden ilk adam benim. Bu bağlamda dünyanın bir bütün olduğuna inanıyorum.”

“Tarih boyunca bireyler ve halklar pozisyon ve ayrıcalıklarını kaybetmemek, ayrıca baskıcı ve insanlık dışı eylemleri harekete geçirmek maksadıyla “mucizeler” ve “kerametler”le ilgili savlar kullanmışlardır.”

“Kötülük her yerde var ancak insanların işlediği tüm kötülüklerin, şeytanların ya da kötü ruhların işi değilde insanların işi olduğunu vurgulamak önemli.”